21 april #geertopweg #coronaback
21 april 2017 , een vrijdag als alle andere maar niet voor mij.
Ik vertrok ik alleen vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port (Fr) naar het 780 km verder gelegen Spaanse Santiago de Compostela.
De Camion Frances, een voettocht door Noord-Spanje met etappes van 20 tot 30 km per dag, om na ongeveer 30 dagen aan te komen in de pelgrimsstad Santiago de Compostela.
Ik was altijd eens van plan om al mijn verhalen te bundelen in een boek, maar ik zelf ben geen lezer, dus was dit geen prioriteit en is er nooit van gekomen, mijn schrijfstijl is waarschijnlijk niet boeiend genoeg
Nu in deze tijden waar je niet ver meer kan stappen omwille van de corona-gijzeling voel ik mee met de pelgrims die hun droom uitgesteld zien. Hopelijk is het geen afstel.
Hoe kijk ik vandaag op mijn tocht van dag tot dag terug. Mijn herinneringen waren vastgepend op deze blog en aan de hand van de duizenden foto’s kan ik mij alles weer voor mijn ogen brengen. De gemoedstoestand beïnvloedde zeer zeker mijn schrijfstijl.
We leven vandaag in een nieuw tijdperk.
BC betekent niet langer meer Before Christ maar before Corona of COVID-19.
Alles krijgt een andere betekenis. Je hoort mensen vertellen, ik zal anders gaan leven. We leven in quarantaine, je moet afstand houden, je communiceert via whatsap , je komt niet meer in contact met je familie buiten via een schermpje. Er is geen contact meer.
3 jaar geleden leefde ik een maand in quarantaine met mijn familie maar ik leefde samen met mensen van de hele wereld. Een knuffel op de camino was dood normaal en deed zo een deugd. Ik weet niet hoe de camino er nog zal uitzien na deze corona periode.
Een zware taak heb ik me nu opgelegd want ik wil iedere dag een blik terug schrijven , van dag tot dag , de gevoelens van toen vermengd met de gedachten van vandaag.
Vanavond nog even teruggeblikt met 1 van mijn medepelgrim Griet van Ranst. En neen ze is geen familie van Marc.
Samen mijmeren over toen en wanneer de volgende camino.
Morgen is het 21 april.
Geert op weg 