Stapdag 15 Boadilla Del Camino => Carrion de los Condes 27 km

Na een mindere nacht was ik de laatste die de slaapzaal of stal verliet om in het cafe restaurant een ontbijt te nemen. Ik neem warme melk in plaats van koffie, en waar ik vroeger zou zeggen, is het al dat ik krijg, ben ik nu blij met de 6 stukjes geroosterd stokbrood. Ik neem mijn tijd want nu iedereen weg is, werkt de wifi. Blog updaten, mail checken en om kwart voor acht start ik mijn 25 km lange tocht. Het is bewolkt maar een 10-tal graden. Al vlug verlaat ik het kerkplein met op de kerktoren, 6 nesten van ooievaars.

Een kanaal met een prachtig ochtendconcert van vogels en kikkers is mijn eerste traject tot in Fromisto. Slappe benen en te veel foto’s nemen in deze groene long maken dat ik 3 km/u haal, dit betekent 8u afzien.

De pracht en de vogels maken veel goed. Na een sluis verlaat ik de rivier en kom in de stad. Ik kom de Franse dames en Emmerick tegen. De gebruikelijke vraag hoe is het vandaag, beantwoord ik negatief. Cola drinken, pas de fromage, pas de lait geven ze me advies. Ik trek naar een prachtige Romaanse kerk waar er blijkbaar opnames gebeuren en ik niet binnenkan, ik rust even en eet een mueslireep. 

Langs een 18 km autoweg is eigenlijk het traject niet plezant om te lopen en de muziek gaat aan.

In het volgend dorpje kom ik de Russische Olga tegen die op een terras wat zit te drinken. Je moet hier niet gaan, ze zijn onvriendelijk en de wifi is slecht. Wat ze eigenlijk precies doet is me een raadsel, iets met projecten in IT heb ik horen zeggen, maar ze reist wel gans de wereld rond. Vorig jaar deed ze ook al de camino in Augustus en vond het toen minder druk dan nu. Ik ga even een klein Romaans kapelletje binnen en rust even uit. Ik moet veel meer rusten en mijn rugzak weegt zwaar.

In shop-café koop ik een blik cola en drink hem al wandelend uit, tussen een weg waar het irrigatiesysteem bestaat uit betonnen constructies.

Er is niemand voor en achter mij en ik kan even gebruik maken van het letterlijk openbaar toilet in het gras. Het stroomt er uit zoals bij het irrigatie systeem vloeiend.

Ik kan opnieuw een kanaal volgen ipv de drukke weg. Keuze snel gmaakt.

Vogels en planten vergezellen me tot een dorpje waar een toffe albergue is, zo een plaats waar je met de verrassingsreis met het Feestcomité of Orde van de Ezel zou halt houden om een pistolet met gekapt te eten en met 2 bonskes wat kan drinken. En er zitten ezels.

Ik drink daar een cola, mijn middagmaal en ga naar een deftig toilet. Ik kan opnieuw kiezen voor hoofdweg, maar kies voor de alternatieve weg die langer is, maar aangenamer.

Een filmpje kan het bewijzen:

Opeens gedonder en wind die opkomt, het begin te regenen, ik moet versnellen en aan het volgend dorp beslis ik na een bezoek van de kerk waar ik mijn stempel haal, 1 euro te betalen voor pelgrims, anders 1,5 euro. Brand enkele led kaarsjes, en beslis niet te lang te blijven omwille van het onweer en als je dan zonder bescherming midden op de straat loopt, er is zijn al meerder pelgrims doodgebliksemt, een van de vele gevaren.

Gelukkig houdt het op en zijn de zwarte wolken enkel in de verte te vinden, toch vind ik mijn tempo en haal enkele pelgrims in om rond 15u Carron de los Condes te bereiken. Blijkbaar is er hier kermis of feest, een bezoek aan de albergue Santa Maria levert een ‘Completo’ op, ik besluit met mijn slappe toestand naar een hostal te trekken, ‘Completo’ is hier ook het woord, de vriendelijke man kijkt waar er nog een kamer vrij is, en contacteer het hostal, ik kan naar daar gaan, daar aangekomen vergezeld een alleen Spaansprekende dame me naar een andere hostal in een zijstraat. Op de eerste verdieping zit een jonge dame die in het Spaans me 2 kamers kan tonen, een kleine met 1 bed en badkamertje, waar het muf ruikt, als ik hier mij rugzak zou zetten dan kan ik niet meer bewegen en een 2 persoonskamer die ik wel neem, gezondheid gaat voor.

Ik plof me neer en val bijna uitgeput in slaap.

Internet werkt prima, na douche en verschillende toiletbezoeken, doe ik in de supermarkt aankopen, want morgen staat een 17km eerste traject op het programma waar er niets te drinken of te eten valt. daarom is het hier ook zo druk. Ik kom Tim en Alex tegen, zij doen ook aankopen voor morgen. Ik breng alles terug naar mijn kamer en heb met mijn t-shirt, trui, regenvest toch nog kou in de regen.

Even whastapp en messenger met het thusifront, Mieke zegt dat ik veel vermagerd ben, heb je je al gewogen, alsof er in iedere albergue een weegschaal staat. Enkel yoghurt is mijn pelgrimsmenu vanavond. 

s’Avonds is er voor de mis met zingende nonnen van Santa Maria, een subliem gitaarconcert, na dit concert zie ik Jeanette en Maurius zitten.

Ze vragen hoe het is, niet zo goed, ik plaats me naast de zeer katholieke Maurius, tot hij vijf minuten voor de mis begint, opstaat en naar de sacristie gaat. Ik vraag aan Jeanette of hij misschien priester is wat ze positief beantwoord werd. Eergisteren kwam dit aan tafel helemaal niet ter sprake. De mis begint en Maurius gaat samen met de priester voor. In deze missen hier wordt er meer recht gestaan dan bij ons en bij de consecratie voel ik mij bijna flauwvallen, ik moet gaan zitten, ik begin te zweten, af en toe probeer ik recht te staan maar moet telkens opnieuw gaan zitten. Ik kan naar de communie gaan en na de mis is er pelgrimszegen. Wel een 50-tal pelgrims krijgen een individuele zegen met handoplegging. Ik ben de enige Belg. 

Priester Maurius staat rechts

Ik krijg de handoplegging van Maurius, speciaal, maar al vlug begeef ik me rillend naar mijn hotelkamer enkele honderden meter verder, geen tijd om de kerk te bezichtigen en met de andere pelgrims te praten. Ik open mijn cola flesje en moet denken aan het vormsel waar we een verpleegster met cola in de vieringen voorzien voor iemand die zich niet goed voelt, ik had ze kunnen gebruiken.

Uitgeput whatsapp ik nog even vanuit bed naar thuis, het is 21u15. 

Hopend op een goede slaap en morgen een betere dag, val ik in slaap.

Al 372 km nog 403 km 

Morgen aan de helft na 15 km

IA in Amore